Yaptığmız her yanlışın altını bahanelerimizle imzalıyoruz.Bahaneler ardındaki tek gerçekse “sadık düşmanımız korku” oluyor her zaman.Korkular yerine ümitleri şişirip patlatıyoruz.Çekirdek gibi çıtlatıyoruz hayallerimizi ,ağlamak için şarkıları bahane ediyor,gülmek için film izliyoruz.
Uzaktan kumandası yok hayatımızın,yerimizden kalkmadan değiştiremiyoruz.
Acılar kaçarak tükenmiyor ve korkarak daha mutlu olmuyoruz.Marifet sandığımız gurur bizi dik tutmaya yetmiyor ve daha güçlü yapmıyor babalarımızın nasihatları .
Geçte olsa şunu anlıyoruz; “ Yaşanacaksa yaşamalısın,acıysa acı,korkuysa korku,sen de içinde olmalısın”
Yaşanılan hiçbir şey tesadüf değil gerçekten,bazen bir alt sokaktan geçivermek bile hayatın gidişatını değiştiriveriyor,özüne döndükçe,farkındalığın arttıkça ve sorguladıkça aslında hep olmak istediğin sen olmanın artık vaktinin geldiğini anlıyorsun,o zaman tersine dönmeye başlıyor herşey ,evren sahneye bir türlü koyamadığın senaryon için gerekli olanı yapıveriyor.
Ve sen şunu öğreniyorsun “Her zaman yapılacak bir şey vardır,yeter ki düşün,yeter ki fark et!!”
canım arkadaşım blog dünyasına hoş geldin....
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim canım benim...desteğiniz büyük.
YanıtlaSil